top of page
  O charakterku naszych kochanych Shih Tzu

Shih-Tzu jest to wspaniaƂa rasa, typowy pies do towarzystwa o pięknym oryginalnym wyglądzie i wyjątkowym charakterze. Pies ten stworzony jest do dawania radoƛci i miƂoƛci swojej rodzinie. Jest dumny, majestatyczny, wygodnicki a zarazem wesoƂy skory do zabawy w kaĆŒdym momencie i w kaĆŒdym miejscu. Wie, kiedy potrzebujesz jego bliskoƛci i ciepƂa a kiedy masz zƂy humor rozƛmieszy cię do Ƃez. Nastawiony jest przyjaĆșnie nie tylko do ludzi, kaĆŒdy napotkany piesek jest w jego oczach wspaniaƂym kompanem do zabawy. Shih-Tzu naleĆŒy do psĂłw domatorĂłw, nie znaczy to, jednak ĆŒe nie lubi spacerĂłw, ale nie muszą być one dƂugie, piesek rĂłwnie dobrze wybiega się po mieszkaniu z ulubioną zabawką w pyszczku, wymachując nią i zachęcając innych do wƂączenia się do zabawy. Jest najszczęƛliwszy na kanapie wtulony w swego pana, jednak ĆŒe niezaleĆŒnie od towarzystwa, w jakim się znajduje, zachowuje się z godnoƛcią. Jego sierƛć nie wbija się w dywany i wykƂadziny jak ostra sierƛć jamnika czy boksera. A krĂłtko ostrzyĆŒony Shih-Tzu, caƂe ĆŒycie wyglądać będzie jak szczeniak.

Zalety: wesoƂy, niehaƂaƛliwy, inteligentny, przyjacielski, nie agresywny, bardzo spokojny.

Wady:raczej nieposƂuszny, przy dƂugiej sierƛci wymaga regularnego czesania i kąpania.

 A teraz kilka fotek
NAME

                Pielęgnacja i Ć»ywienie

 

 

 

                 PIELĘGNACJA SZATY

Wiele osĂłb rezygnuje z nabycia psa dƂugowƂosego z obawy przed czesaniem i pielęgnacją wƂosa. Boją się teĆŒ, ĆŒe w domu będzie stale peƂno sierƛci - nic bardziej mylnego. WƂos dƂugi (zupeƂnie inaczej, niĆŒ krĂłtki) nie "fruwa" po domu - gdybyƛmy przez kilka dni nie okurzali, to pewnie gdzieƛ w kącie znalazƂby się tzw. kotek z wƂosa. MoĆŒna go spokojnie podnieƛć i wyrzucić. Jeƛli chodzi o przynoszenie piachu na Ƃapach, to wszystkie bez wyjątku rasy przynoszą go prawie tyle samo, bez względu na iloƛć wƂosa (wiem to z wƂasnego doƛwiadczenia). Jeƛli nie chcemy psa wystawiać, to pamiętajmy, ĆŒe "futrzaka" kaĆŒdej bez wyjątku rasy moĆŒna strzyc. Jeƛli nie mamy ochoty duĆŒo zajmować się sierƛcią, to zafundujmy mu Ƃadną fryzurę. Jest to z pewnoƛcią lepsze, niĆŒ koƂtuny. Ale nie zapominajmy, ĆŒe wƂos kaĆŒdej dƂugoƛci wymaga systematycznej pielęgnacji.

Podstawą w utrzymaniu ƁADNEGO wƂosa jest dewiza: BRUDNY WƁOS NIE ROƚNIE!! Poza tym jest wątpliwą wizytówką wƂaƛciciela.

Przy uczeniu się zabiegĂłw pielęgnacyjnych (przez psa i wƂaƛciciela) obowiązuje stara zasada: czym skorupka za mƂodu nasiąknie, tym na staroƛć trąci. Bzdurą jest powstrzymywanie się z czesaniem i kapaniem psĂłw do 6 m-ca ĆŒycia. To prosta droga do wychowania potworka, w ktĂłrego wstępuje diabeƂ na sam widok grzebienia lub szczotki. Zabiegi pielęgnacyjne powinny być jeƛli nie przyjemnoƛcią to nieuchronną koniecznoƛcią, a nie katorgą.

Czesanie

Szczeniaczka kƂadziemy na plecy na naszych kolanach i czeszemy brzuszek, Ƃapki i szyję. Następnie odwracamy go i czeszemy plecy, ogonek i na koƄcu gƂówkę. Teraz nagroda i chwila zabawy. Nigdy nie ustępujemy szczeniakowi, jeƛli się wyrywa. Przerwijmy czesanie ale go nie puszczajmy, bo potraktuje to jak wygraną i tym bardziej będzie się bronić.

Wbrew opiniom, nie ma potrzeby czesania caƂego psa codziennie. Wystarczy wyczesać go dokƂadnie co 2-3 dni. Przy czesaniu obowiązuje ĆŒelazna zasada: NIGDY NIE CZESZEMY NA SUCHO!! Psa naleĆŒy spryskać sprayem uƂatwiającym czesanie (natƂuszczającym lub nie, zaleĆŒy od rodzaju sierƛci) a po tym odczekać 2-3 minuty i dopiero rozpocząć czesanie wedƂug w/w kolejnoƛci.

                                                                                   Kąpiel

W zaleĆŒnoƛci od tego, gdzie mieszkamy, kąpiemy psa mniej więcej co 7-21 dni. Przed kąpielą naleĆŒy psa wyczesać. Do kąpieli uĆŒywamy tylko szamponu dla psĂłw (w awaryjnej sytuacji moĆŒe to być szampon dla ludzi - wysokoproteinowy, do wƂosĂłw suchych i zniszczonych). Ludzki szampon nie szkodzi psu, ale nie domywa go dobrze.

Dodatkowe zabiegi pielęgnacyjne

                                                                                                  Ć»ywienie

U wszystkich psĂłw obdarowanych dƂugich wƂosem, naleĆŒy ten wƂos w niektĂłrych partiach ciaƂa przycinać, tak ze względĂłw higienicznych jak i estetycznych. Wycinamy pod ogonkiem maƂy trĂłjkącik, co zapobiega ewentualnemu zabrudzeniu. Suce na sromie a psu na penisie regularnie przycinamy wƂos krĂłtko, co zapobiega infekcjom i przykremu zapachowi moczu. Wycinamy wƂosy między poduszkami Ƃap i ƛcinamy między palcami, nadając owalny ksztaƂt Ƃapkom. NaleĆŒy zwrĂłcić uwagę na pazury, ktĂłre mogą się czasem wrastać, dlatego trzeba je przycinać w miarę potrzeby.

Oczy naleĆŒy 2-3 razy w tygodniu przemywać, aby zabezpieczyć wƂos przed osadzaniem się kamienia Ƃzowego. DoskonaƂy jest lekki napar z herbaty (nie rumianku). Pamiętajmy o regularnym usuwaniu (wyrywaniu) wƂosa rosnącego wewnątrz ucha, przeciwdziaƂa to ewentualnemu zapaleniu ucha. Nie naleĆŒy tego robić zbyt wczeƛnie u maƂych szczenią   

 Co do sposobu ĆŒywienia są na ten temat rĂłĆŒne zdania i opinie, czym i jak karmić.

Przedstawię trzy moĆŒliwoƛci sami wybierzecie tę najlepszą dla siebie.

Karmienie wyƂącznie suchą karmą. Bez wątpienia bardzo wygodne i nie niesie ryzyka popeƂnienia większych bƂędĂłw ĆŒywieniowych. Warto pamiętać, ĆŒe zalecane przez producenta dawki karmy są często zbyt duĆŒe trzeba dawać jej trochę mniej niĆŒ podane na opakowaniu. Najczęƛciej podajemy taką karmę na sucho, (wĂłwczas pies musi mieć nieograniczony dostęp do wody) lub namaczamy w ciepƂej wodzie. Przy ĆŒywieniu tylko suchą karmą nie naleĆŒy podawać dodatkowo ĆŒadnych preparatĂłw witaminowych. Dla tych ktĂłrzy zdecydują się na ten sposĂłb ĆŒywienia, jedna waĆŒna wskazĂłwka - nie istnieją karmy dobre a przy tym tanie! Lepiej sięgać tylko po produkty z gĂłrnej, lub co najmniej ƛrodkowej póƂki cenowej.

Karmienie wyƂącznie produktami naturalnymi. CzasochƂonne i niosące ryzyko bƂędów, ale wraca do Ƃask.

W dobrze zbilansowanym posiƂku muszą się znaleĆșć:

- produkty dostarczające biaƂko - mięso, ryby, nabiaƂ. Z mięs najlepiej nadają się dla psa woƂowina (w tym podroby), baranina i jagnięcina, oraz biaƂy drĂłb. Tego ostatniego nie podaje się nigdy na surowo, z powodu ryzyka zakaĆŒenia salmonellą.

Ryby - tylko morskie, gotowane, bez duĆŒych oƛci.

BiaƂy ser szczegĂłlnie polecany dla szczeniąt i psĂłw rosnących. Bardziej wskazany jest ser chudy. Co do mleka to zdania są podzielone, dobrodajne jest mleko kozie i krowie, lecz gdy nie ma się do niego dostępu, lepiej z niego caƂkowicie zrezygnować. MoĆŒna natomiast (a nawet wskazane), zarĂłwno szczeniętom, jak i dorosƂym psom, dodawać do jedzenia jogurt naturalny. Stale podawany, stabilizuje procesy trawienne u psĂłw ze skƂonnoƛciami do biegunek. Przy naturalnym sposobie karmienia podaje sie teĆŒ jajka, albo samo ĆŒĂłĆ‚tko, albo caƂe jajko dobrze sparzone, aby biaƂko byƂo ƛcięte. DorosƂemu psu wystarczy jedno tygodniowo.

- warzywa to produkty dostarczające bƂonnika i witamin. Nadają się zwƂaszcza marchew, buraki, pasternak, cukinia, dynia, drobno starte lub niedƂugo gotowane i posiekane, oraz surowa kiszona kapusta, za ktĂłrą wiele psĂłw przepada, gotowane, tƂuczone ziemniaki. Poza tym, w sezonie zielona pietruszka i pokrzywa. Nie sƂuĆŒÄ… psom ƛwieĆŒa kapusta ani kalafior.

- tƂuszcze, niezbędne do utrzymania prawidƂowego stanu skĂłry i sierƛci. Podawać naleĆŒy od ƂyĆŒeczki do ƂyĆŒki oleju roƛlinnego (więcej zimą i w okresie wymiany sierƛci). Najlepszy jest olej z kieƂkĂłw kukurydzianych, jak rĂłwnieĆŒ olej lniany. Zamiast oleju moĆŒna podawać ƂyĆŒeczkę mielonego siemienia lnianego.

- wypeƂniacze - ryĆŒ, makarony, pƂatki zboĆŒowe. Makarony są tuczące, dlatego nie podajemy ich w duĆŒych iloƛciach i zbyt często.

- dodatki witaminowe i mineralne Przy karmieniu naturalnym zaleca się dodawanie witamin i mineraƂów. WƂaƛciwy preparat pomoĆŒe dobrać lekarz weterynarii.

Dla dorosƂego psa poszczególne kategorie produktów - mięso, warzywa i wypeƂniacz - powinny stanowić mniej więcej po 1/3 dziennej porcji, dla szczenięcia i psa rosnącego produktów biaƂkowych trzeba podawać mniej więcej poƂowę.

Karmienie mieszane. Nie jest to sposĂłb zalecany przez producentĂłw karm, ale sama go stosuję i nic nie wskazuje na to, aby moim psom szkodziƂ. DorosƂe psy karmione dwa razy dziennie, rano dostają suchą karmę, a wieczorem posiƂek gƂówny, przygotowany z produktĂłw naturalnych, wedƂug zasad podanych wyĆŒej. Szczenięta, ktĂłre karmimy częƛciej, dostają na przemian karmę i posiƂek naturalny. Przy tym systemie karmienia moĆŒna korzystać z karm suchych o ƛredniej cenie - ewentualne niedostatki uzupeƂniają produkty naturalne i odwrotnie. W zasadzie (poza okresem ciÄ…ĆŒy i karmienia u suk) nie podajemy dodatkowo preparatĂłw witaminowo-mineralnych.

Bez względu na sposĂłb karmienia pozostaje jeszcze kwestia rozƂoĆŒenia dziennej iloƛci poĆŒywienia na mniejsze porcje. Szczenię, do ukoƄczenia 4 msc-a ĆŒycia powinno być karmione cztery razy dziennie, do koƄca 7 - trzy, a po roku i przez caƂe ĆŒycie psa karmimy dwa razy dziennie, rano i wieczorem. Zaletą tego jest, ĆŒe pies jest mniej ĆŒarƂoczny i lepiej trzyma wƂaƛciwą wagę.

Czy to namoczona karma sucha, czy przygotowane jedzenie powinno być podawane w postaci gęstej; zupki i nadmiar pƂynĂłw nie potrzebnie obciÄ…ĆŒają ĆŒoƂądek a u psĂłw dƂugowƂosych dodatkowo brudzą brodę i wąsy. Te zresztą powinno się po kaĆŒdym jedzeniu wytrzeć i przynajmniej co drugi dzieƄ, przeczesać grzebieniem. U psĂłw, u ktĂłrych sierƛć wokóƂ pyska rudzieje, warto ją po jedzeniu umyć ciepƂą wodą z dodatkiem winnego octu jabƂkowego.

MaƂgorzata KrzyĆŒanowska i Monika Stefaniak 

bottom of page