Psy
Pekińczyk- nasz ulubieniec
Pekińczyk to pies będący przedstawicielem jednej z najstarszych ras psa domowego, wyhodowana w cesarskich Chinach.
Obecnie pekińczyk uznawany jest za idealnego psa pokojowego, dobrze czującego się nawet w niewielkich mieszkankach. Są to psy bardzo żywe i wesołe, są świetnymi kompanami dla dzieci. Pomimo wesołego usposobienia, pekińczyki są jednak czasami uparte i złośliwe o czym każdy z ich miłośników na pewno się przekonał. Ten jednak kto traktuje go z należytym szacunkiem i zasłuży sobie na jego miłość zyska dozgonnego i oddanego przyjaciela.
Jak wychowywać pekińczyka
Spróbujcie zdobyć zaufanie swego psa, podchodźcie do niego z szacunkiem, nie krzyczcie na niego nigdy i nie odtrącajcie psa z powodów, których on nie może pojąć lub zaakceptować. Próby wychowywania pekińczyka za pomocą zestawu kar i nakazów są z góry skazane na niepowodzenie, spróbujcie porozumieć się z nim metodą próśb. Pekińczyk jest psem niezmiernie inteligentnym i doskonale wie, czego człowiek od niego oczekuje, nie znosi jednak wydawania mu rozkazów.
Nie traktujcie swego pekińczyka jak małego dziecka. Pomimo swych niewielkich rozmiarów psy tej rasy są bardzo dumne i nie znoszą, gdy traktować je jak lalkę czy nie usłuchane dziecko.
W żadnym wypadku nie można traktować pekińczyka brutalnie czy niesprawiedliwie. Pekińczyki są ogromnie pamiętliwe i bardzo długo pamiętają wyrządzone im zniewagi, wyolbrzymiając swoje krzywdy.
Nie starajcie się osiągnąć wszystkiego za jednym zamachem i w pośpiechu: znacznie dalej zajdziecie umiejętnie dawkując komplementy i pochwały niż zdecydowaniem i stanowczością. Należy okazywać mu szacunek i miłość, chwaląc go i ewentualnie nagradzając za każdym razem, gdy tylko zrobi coś, co można pochwalić... To da znacznie lepsze skutki niż karcenie go, gdy zrobi coś, czego nie pochwalamy. I starajmy się unikać zasadniczych zmian w rozkładzie dnia - pekińczyk bardzo ceni sobie stałość wydarzeń. I za żadne skarby nie próbujmy się z nim przekomarzać! Raczej zadbajmy o jego wygodę; będziecie zadziwieni widząc, jak bardzo to sobie pekińczyk ceni...
Należy: poświęcać mu wiele czasu, troskliwie pielęgnować jego zaufanie, zajmować się nim, pielęgnować jego szatę, bawić się z nim - ale nie traktować go jak małe dziecko czy lalkę, cieszyć się z jego obecności.
Nie wolno: próbować narzucić mu sztywne reguły życia, krzyczeć na niego lub, co gorsza, używać przymusu, zmuszać go do towarzystwa psów innych ras lub kotów.
karmienie pekińczyka
Pekińczyki są psami bardzo niedrogimi w żywieniu, bo jedzą naprawdę niewiele. Trzeba jednak zapewnić im pokarm rzeczywiście najwyższej jakości, przy czym karmienie naturalne trzeba od czasu do czasu uzupełniać podrobami (zawierają dużo żelaza) i serem (bogaty w wapń, co sprzyja budowie mocnej kości i błyszczącej sierści). Trzeba tylko pamiętać, że pekińczyki maja kłopoty z gryzieniem pokarmu, więc trzeba go odpowiednio rozdrabniać. Psy tej rasy bywają dość wybredne w jedzeniu, ale jedzą na tyle niewiele, że można im pofolgować, ale uwaga: mało ruchu i pełna miska to ryzyko przekarmienia i zatuczenia!
Pies od samego początku powinien być karmiony w tym samym miejscu i o tych samych porach. Po zjedzonym posiłku należy psa wyprowadzić na spacer.
Jak często powinniśmy karmić swojego psa?
• Przez pierwszy miesiąc, 4 - 5 razy na dzień, małe porcje, posiłki zróżnicowane
• 4 do 5 miesięcy - 3 razy na dzień
• 6 miesięcy - 2 razy na dzień
• dorosły pies - 2 razy na dzień
U przeciętnego dorosłego pekińczyka dzienne porcje pokarmowe nie powinny przekraczać 200g mięsa i 50g innych dodatków w postaci np. białego sera, makaronu, ryżu, gotowanych warzyw, owoców, tłuczonych orzechów, czy jadalnych kiełków nasion.
Pamiętajmy, aby nie ulegać odruchowi dokarmiania psa słodyczami. Jeśli chcemy zaserwować mu przekąski między posiłkami, czy też nagrodzić go, niech to będą warzywa lub owoce w postaci tartej, ewentualnie siekanej.
pielęgnacja włosów
Szata pekińczyka wymaga szczególnej uwagi i troskliwości. Niewiele jest ras o tak obfitej, bujnej sierści. Do utrzymania jej w należytej formie niezbędna jest szczotka o twardym, naturalnym włosie(najlepiej ze szczeciny dzika) i solidny metalowy grzebień (dobrze, by miał zęby pokryte teflonem). Podobnie jak przy wszystkich innych rasach nigdy nie próbujemy czesać ani szczotkować suchego włosa! Lekko zwilżony za pomocą spryskiwacza do kwiatów włos energicznie szczotkujemy pod włos (nie zapominając o wyczesaniu podszerstka!). Do kołtunów trudnych do rozczesywania użyjmy najpierw szczotki drucianej o bardzo delikatnych i elastycznych zębach. Rozczesując kołtun trzymamy go w ręku, aby nie naciągać skóry psa i staramy się wyrwać jak najmniej sierści. Prace zaczynamy od brzucha psa i warstwami, krok po kroku przechodzimy aż do grzbietu. Na zakończenie używamy grzebienia, by nadać fryzurze ostateczny szlif. Dawniej unikano częstego kąpania pekińczyków a egzemplarze wystawowe, niczym rasowe koty, czyszczono w suchym szamponie lub talku - dzisiejsze kosmetyki są jednak na tyle dobre, że kapać można psa nawet i co tydzień, pamiętając jednak tylko o bardzo pieczołowitym wysuszeniu psa! Przy okazji nie zapomnijmy o oczyszczeniu uszu i przycięciu pazurów: pekińczyk nie ma szans, by je zetrzeć na długich spacerach!
Nos,oczy ,uszy
Ze względu na skrócony układ oddechowy należy pamiętać o higienie nosa. Trzeba szczególnie pamiętać o sprawdzaniu, czy otwory nosowe nie są zatkane lub, czy płytka nosowa jest wolna od wydzieliny z nosa lub śliny. Jeśli się tak zdarzy płytkę nosową możemy przetrzeć zwykłą chusteczką higieniczną. Bardzo ważne jest, aby pamiętać o przecieraniu fałdy nad nosem. Możemy zrobić to wilgotnym gazikiem przesuwając go do góry. Gazę można zamaczać w wodzie lub rumianku.
Zagłębienie pod oczami przecieramy codziennie wodą lub rumiankiem. Należy również oczyszczać oczy z często tworzącej się ropy. Robimy to za pomocą chusteczki lub gazy. Oczy pekińczyka ze względu na ich budowę są u pekińczyka szczególnie narażone na urazy. Uważajmy zatem podczas spacerów, aby pies nie uraził sobie oka np. gałązkami krzewu. Takie podrażnienie może prowadzić do zapalenia rogówki. W razie nieszczęśliwego wypadku należy zabezpieczyć ranę przed jej dalszym rozdrapywaniem przez psa i jak najszybciej skontaktować się z lekarzem weterynarii.
Uszy czyścimy przynajmniej raz w tygodniu. Możemy użyć do tego zabiegu zwykłych szpatułek do czyszczenia uszu. U weterynarza można zakupić również płyn do ich czyszczenia. Jeśli w uchu psa znajduje się zbyt duża ilość woskowiny należy skontaktować się z weterynarzem.
Zęby , pazury
Pies zmienia zęby mleczne na stałe w wieku w wieku 4 - 6 miesięcy. Jeśli zauważymy tworzenie się kamienia na zębach, można udać się na czyszczenie zębów do weterynarza. Jest to zabieg przeprowadzany pod narkozą, więc nie należy go wykonywać zbyt często (może on być nie bezpieczny w skutkach, ze względu na skrócony układ oddechowy psa). Można również samemu czyścić zęby psa. Używamy do tego zabiegu pasty zakupionej w sklepie zoologicznym lub gazy nasączonej w soku cytrynowym, albo w wodzie utlenionej.
Pazury u dorosłego psa obcinamy przynajmniej raz na miesiąc, pekińczyk nie ma bowiem szans, by je zetrzeć na długich spacerach. Służą do tego specjalne cążki. Musimy jednak pamiętać, aby nie uszkodzić nerwu, spowoduje to krwawienie. W przypadku pazurów białych nie powinno być żadnego problemu. Przy pazurach czarnych obcinamy tylko krótką końcówkę.