mops | classic-layout

Prawidłowo zbudowane mopsy są krępe i silne, o zwartym ciele, mocnych, prostych nogach i umięśnionych barkach. Szyja zdrowego psa jest gruba i krótka, a głowa duża i pomarszczona z krótką, tępą i kwadratową kufą. Oczy mopsa są duże, okrągłe i ciemne, ogon skręcony (najczęściej skrętem podwójnym) i przylegający do biodra. Uszy mopsów występują w dwóch rodzajach. Różyczkowate są nieduże, zwisające i odchylone lekko do tyłu, podczas gdy guzikowate są załamane ku przodowi, a ich końce przylegają do czaszki zasłaniając ucho wewnętrzne. Te ostatnie cenione są najwyżej. Umaszczenie mopsów jest zróżnicowane: czysto czarne bądź beżowe z czarną maską, przy czym odcienie beżu wahają się od srebrnego, poprzez brzoskwiniowy, aż do płowego.

Charakter mopsów bywa różny i najczęściej zależy w dużej mierze od usposobienia właściciela, stąd spotyka się osobniki bardzo spokojne i dostojne, przysłowiowo wręcz znudzone, ale też energiczne i psotne. Niezależnie od temperamentu przedstawiciele tej rasy są psami inteligentnymi, wiernymi i dość posłusznymi, jak i obdarzonymi uporem w sytuacjach, gdy to dla nich dogodne. Przede wszystkim jednak mopsy nie znoszą samotności, dlatego wskazane jest posiadanie kilku mopsów w sytuacji, gdy nie mamy aż tyle czasu do poświęcenia pupilowi.

Brak właściciela psy rekompensują sobie wtedy towarzystwem przedstawicieli własnego gatunku, zachowując wesołość i pogodę ducha. Są też mopsy psami stosunkowo niewymagającymi - potrzebują regularnej, umiarkowanej dawki ruchu. Doskonale czują się w warunkach miejskich – są niezastąpionymi towarzyszami spokojnych spacerów po parkach.

Mopsi apetyt

Mopsy mają zazwyczaj doskonały apetyt, stąd ich częste kłopoty z nadwagą, spowodowane dodatkowo ograniczonym z natury ruchem.

Dla małych, spokojnych psów, takich jak mopsy, które w dorosłym wieku cierpią nierzadko na otyłość najlepsza będzie dobrze zbilansowana dieta średniobiałkowa, zapewniająca wystarczającą ilość energii bez ryzyka nabycia nadwagi. Ponadto warto stosować karmy dla psów małych po 8 roku życia wspomagające czynność nerek i mózgu, ale przede wszystkim mające właściwości opóźniające powstawanie kamienia nazębnego, co jest kolejną przypadłością często dotyczącą mopsów, ze względu na specyficzną budowę ich szczęk.- mówi Edyta Gierałt, specjalista ds. żywienia Royal Canin.

Oprócz otyłości i wspomnianych kłopotów z kamieniem nazębnym, którego przyrost należy kontrolować u weterynarza, mopsy miewają problemy ze skórą - zwłaszcza w zagłębieniach fałdów, tzw. faflach, gdzie zbierają się kurz i brud, mogące powodować infekcje. Fafle należy więc regularnie czyścić, przemywając wacikiem z ciepłą wodą zagłębienia skóry. Oprócz powyższych skłonności, w przypadku mopsów należy zwracać uwagę na jeszcze jedną rzecz, a mianowicie na płytko osadzone oczy. Są one podatne na urazy podczas zabawy czy spacerów, oraz mają skłonność do wypadania z oczodołu. Taką sytuację może spowodować również uraz głowy czy karku lub zbyt mocne i gwałtowne naciągnięcie skóry głowy do tyłu. Z tego powodu, zaleca się, żeby mopsy chodziły na spacery w szelkach a nie w obrożach. W przypadku wystąpienia opisanego problemu bezwzględnie należy udać się do lekarza weterynarii. Posiadanie jednego lub dwóch mopsów to dobre rozwiązanie dla osób mieszkających nawet w dużym mieście. Nie należy zapominać, że mimo niewielkich rozmiarów mops pozostaje silną psią indywidualnością, i traktowanie go jako uroczej maskotki jest błędem. Dobrze odżywiany i właściwie wychowany stanie się niezastąpionym towarzyszem człowieka w miejskiej dżungli.